15 sierpnia 1769 roku, w niewielkim Ajaccio na Korsyce, przyszedł na świat Napoleon Bonaparte – postać, która w niezwykły sposób zaważyła na historii Europy i świata. Jego życie, pełne dramatycznych zwrotów akcji, od skromnych początków po cesarską koronę i ostateczne wygnanie, stało się symbolem epoki, w której ambicja, talent i determinacja mogły wynieść człowieka ponad wszelkie ograniczenia.
Napoleon wychowywał się w czasie burzliwych przemian – Korsyka niedawno została włączona do Francji, a rewolucja francuska otwierała nowe możliwości awansu dla utalentowanych oficerów. Już jako młody dowódca artylerii wykazał się w kampanii włoskiej, gdzie jego zdolności strategiczne i charyzma zdobyły mu uznanie żołnierzy i polityków.
Jako pierwszy konsul, a później cesarz Francuzów, Napoleon nie tylko prowadził zwycięskie wojny, zmieniając mapę kontynentu, lecz także reformował państwo. Jego Kodeks Napoleona stał się fundamentem prawa cywilnego w wielu krajach, a reformy administracyjne, edukacyjne i sądowe ukształtowały nowoczesne struktury państwowe.
Dzień jego urodzin – 15 sierpnia – obchodzony był w czasach cesarstwa jako jedno z najważniejszych świąt państwowych Francji. Sam Napoleon przywiązywał do tej daty pewną symbolikę, łącząc ją ze świętem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, co miało dodatkowo podkreślać jego szczególną rolę w dziejach.
Jego upadek, zapoczątkowany nieudaną wyprawą na Rosję w 1812 roku, zakończył się po klęsce pod Waterloo i zesłaniu na wyspę Świętej Heleny. Tam, w odosobnieniu, spędził ostatnie lata życia, pozostając jednak w pamięci Europejczyków jako geniusz wojny, wizjoner i reformator.
Dziś, w rocznicę jego urodzin, historycy i pasjonaci epoki napoleońskiej wspominają nie tylko jego spektakularne zwycięstwa i porażki, ale także trwałe dziedzictwo, które pozostawił po sobie. Napoleon Bonaparte, choć budzi skrajne emocje, pozostaje jedną z najważniejszych postaci nowożytnej historii – człowiekiem, który odważył się zmienić świat.